Bir varmış bir yokmuş… Uzaklardaki kasabalardan birinde büyük bir çiftlik varmış. Bu çiftliğin sahibinin çok sayıda ineği, koyunu, keçisi, köpeği ve kedisi varmış. Bir de çiftlikte iki yaramaz horoz varmış. Bütün çiftliğe yetecek kadar ses çıkarıyorlarmış. Bu horozların adı Tombik ile ibikliymiş. Sürekli kavga eden iki inatçı horoz bir türlü anlaşmazmış.
Bir gün İbikli büyük bir dut ağacı gördü. Ağızı çok sulanmış, hevesle ağaca yaklaşarak: “Umarım Tombik o ağacı görmez de bütün meyveleri yerim” demiş. Bir ağaç dalına atlamak üzereyken arkasından gelen sesle şaşırmış:
Tombik: ‘Hey, bencil, budala!’ diye bağırarak ibiklinin yanındaki dala atlamış. İbikli bu durumdan hiç hoşlanmamış. İbikli: Ah, sen çok kaba bir horozsun. Sen nasıl arkadaşsın! benimle nasıl böyle konuşursun’’ demiş.
Tam Tombik ile İbikli birbirlerine girecekken çiftlik sahibi gelmiş. ‘’sizi huysuz horozlar sizi’’ diyerek ikisini ayrı kafeslere kilitlemiş. İki horozu son kez uyaran çiftlik sahibi, tekrar tartışırlarsa onları çiftlikten atacağını söylemiş.
Ayrı kafeslerde kalan Tombik ile İbikli hala birbirlerine laf atarak tartışıyorlarmış.
Bu durumu gören kurnaz tilki biraz eğlenmek istemiş. Ertesi gün kurnaz tilki bir oyun oynamış. Kurnaz tilki İbiklinin yanına gelerek Tombik’ i gagalamasını ve eğer yaparsa ona ödül olarak çok yiyecek vereceğini söylemiş.
İbikli, kurnaz tilkinin sözüne inanıp Tombik’ e saldırmış. İki horoz kıyasıya mücadele ederken, kurnaz tilkiler onlara bakıp gülmüşler. Kahkahalarla tilkilerin güldüğünü gören İbikli, tilkinin yaptığı oyununu anlamış ve duruma çok sinirlenmiş.
Tombik: ‘’ Gördün mü kurnaz tilki seni kandırdı. Seni aptal yerine koydu’’ demiş. İbikli, Tombik ’in sözlerine daha da çok kızmış.
İbikli: Bana aptal demeye nasıl cüret edersin? Şimdi sana gösteririm.”
İki horoz yeniden kavga etmeye başlamış. Tombik İbikliye bir taraftan saldırır, İbikli diğer taraftan Tombiğe saldırır… İki horoz inatları yüzünden kavga ederken, onları gören kargalar kahkaha atmışlar.
Karga: ‘Şu aptallara bak! Tilkinin oyunu yüzünden birbirine girdiler. Aptal horozlar kavga yüzünden dutları bile yiyemediler. Bak şimdi bu dutları ben nasıl yiyorum!
Karga ve tüm arkadaşlarını dut ağacından en lezzetli dutları yemeye başlamışlar.
Öte yandan İbikli ile Tombik birbirleri ile kavga etmeye devam ediyorlardı. İnatları yüzünden etrafındaki kimseyi görmüyorlardı. Kavga ederlerken kendileriyle alay eden kargaları umursamıyorlardı bile.
İki horoz dövüşürken kargalar bütün dutları yedi. Bu sırada çiftliğin sahibi de geldi. İki horozun dövüştüğünü görünce çiftlik sahibi çok sinirlendi: ‘’ ben sizi son kez uyarmadım mı?’’ diyerek iki horozu da çiftlikten dışarı attı.
İki horoz çiftliğin dışına çıkınca gördükleri karşısında şaşkına döndüler. O noktada kavga etmenin bir anlamı olmadığını anladılar. Çok üzüldüler… artık evsiz kalmışlardı ama artık çok geçti…
Arkadaş olun, arkadaşlarınızla inat etmeyin ve hiçbir şey için savaşmayın. Tombik ile İbikli gibi olmayın.
Diğer masallarımız için masal oku tıklayınız…
