Okul Zili Çalıyor Masalı
Yaz mevsiminin sonları yaklaşmış. Sonbahar kapıdan görünmeye başlamış. Eylül ayının ilk haftaları herkesi büyük bir heyecan sarmış. Sokakları sabahın erken saatlerinde dolduran ve akşam geç saatlere kadar oyunlar oynayan çocuklar farklı bir telaşa kapılmış. Geç saatlerde uyuma devri artık sona ermiş. Çünkü okulların açılmasına sayılı günler kalmış.
Ahmet de her çocuk gibi okula hazırlık yapmaya başlamış. Kendisini buna hazır hissetmese de okul arkadaşları ve öğretmenleri ile karşılaşacağı için büyük bir heyecana kapılmış. Bir yanı okulu özlediğini hissettirmişken diğer yanı ise sokaklarda oyunlar oynamaya devam etmek istemiş. Bu açıdan kendisini büyük bir ikilemin içerisinde bulur gibi olmuş.
Her yıl bu zamanlarda adeta rutin bir olaya dönüşen okul hazırlıklarına anne babası söylemeden kendisi başlamış. Eksiklerini tespit etmiş ve bunların temin edilmesi için anne babasına iletmiş. Ahmet’in bu şekilde sorumluluk alan bu davranışı karşısında oldukça mutlu olan anne babası onunla birlikte bu eksikleri temin etme yolunu seçmişler. Böylece birlikte kırtasiyenin yolunu tutmuşlar.
Eksikler giderildikten sonra ilk güne hazırlık yapan Ahmet, aslında okulu ne kadar özlediğini anlamış. Yaz tatilinin çabuk geçtiğinden şikayet ediyor olsa da içinde hissettiği bu özlem, aslında aradan uzun bir zaman geçtiğine işaret etmiş. Tüm bunlara aldırış etmeyen Ahmet, içinde bulunduğu anın tadını çıkarmaya başlamış.
Arada günler geçmiş. Etrafta büyük bir sessizlik olmuş. Sabahın erken saatlerinde sokaklarını dolduran ve sesleriyle ortalığı inleten çocuklar birden kaybolmuş. Bu sessizliği her sabah erken saatlerde çalmaya başlayan ve saatte bir çalan okul zili bozmuş. Sokakları dolduran çocuklar şimdi okulun bahçesinde koşuşturur olmuşlar. Onların cıvıl cıvıl sesleri şimdilerde okulun bahçesinden her gün aynı şekilde işitilir olmuş.
