Hz. Eyüp zamanında fakir anne ve çocuk birlikte küçük bir evde yaşarmış. Çocuğun babası hastalıktan ölmüş. 2 yıldır çocuk ve annesi kıt kanaat geçinmeye çalışıyormuş. Ancak hallerinden hiçbir zaman şikayet etmezlermiş. Her zaman şükrederlermiş. Çocuğun annesi de evde çorap ve patik örüp satıyormuş. Fakir çocukta annesi ile birlikte yaptığı kese kağıtlarını her gün pazarda satmaya çalışıyormuş. Akşamları eve yorgun gelen çocuk bir iki lokma bir şeyler yedikten sonra yatağına girince her gün dua ediyormuş. Çocuğun duası pek anlamlıymış. Ellerini açıp her gece şöyle dua ediyormuş:
- “Allah’ım bana hacca gitmeyi nasip et. Bir kerecik olsun Kabe’yi göreyim” diyormuş.
Fakir çocuk sabah kalkmış. Annesi ile birlikte yemek yerken annesi çocuğu pek dalgın ve düşünceli görmüş. Bu haline üzülüp merak ettiğinden sormuş:
- “ Bir sıkıntın mı var yavrum? Pek düşünceli görünüyorsun” .
- “ Anneciğim hacca gitmeyi çok istiyorum. Her gece Allah’a dua ediyorum. Keşke gidebilsem anneciğim. Keşke gidebilsem!
Annesi çocuğun böylesine anlamlı bir isteği olduğunu duyunca çok sevinmiş ve gururlanmış. Oğluna dönerek şöyle demiş:
- “İnşallah yavrum o kutsal toprakları görürsün. Ama daha çok küçüksün. Biraz büyüyünce nasip olursa gidersin” demiş.
Fakir çocuk heybesine koyduğu kese kağıtlarla birlikte pazara doğru yola çıkmış. Pazardaki esnafa satış yapmak için geziniyormuş. Pazarda hızlıca yürümeye devam ederken birdenbire birine çarpmış. Çarptığı kişi Hz. Eyüp’müş. Hz. Eyüp çocuğu görünce gülmüş ve ona doğru eğilerek sormuş:
- “Yavrum adın ne senin? Burada ne yapıyorsun?
- “ Adım Mustafa. Burada kese kağıdı satıyorum efendim. Babam vefat etti. Annemle birlikte yaşıyoruz.
- “Anladım yavrum. Allah dualarını kabul etsin” diyerek oradan uzaklaşmış.
Bir gün Hz.Eyüp kapı kapı muhtaç ailelere yardım yapmak için dolaşırken fakir çocuğun evden çıktığını görmüş. Elinde erzakla çocuğun yanına gelmiş ve evlerine misafir olmak istemiş. Çocuk sevinerek Hz. Eyüp’ü içeriye davet etmiş. Hz. Eyüp biraz soluklandıktan sonra çocuğun yüzüne bakarak şöyle demiş:
- “Söyle bakalım evladım senin bir dileğin var mıdır?”
- “Efendim ne zamandan beri hacca gitmek isterim. Bunun için de her gece dua ederim” demiş.
Hz. Eyüp çocuğa tebessüm ederek bu seneki hac kafilesine katılacağını ve isterse onu da götürebileceğini söylemiş. Fakir çocuk o kadar sevinmiş ki sevinçten gözyaşlarına hakim olamamış. Annesine dönerek şöyle demiş:
- “Anneciğim ben de hac kafilesi ile birlikte hacca gidebilir miyim? “
Annesi biraz düşünmüş. Çocuktan ayrılmak istemiyormuş ama çocuğun ne kadar zamandır bunu dilediğini düşünerek kabul etmiş. Çocuğa sevinçli gözlerle bakarak:
- “ Elbette gidebilirsin evladım. Allah hac vazifeni kabul etsin” demiş.
Yaklaşık 1 ay sonra Hz. Eyüp ile birlikte fakir çocuk gönülden dilediği dua sayesinde hacca gitmiş.
Diğer masallarımız için masallar kategorimizi ziyaret ediniz…
