Ayı ve Beş Küçük Sincap Masalı
Ormanın içinde küçük bir kulübede kahverengi bir ayı yaşarmış. Onun büyüklüğünden ve kocaman görüntüsünden herkes korkarmış. Ormandaki ağaçlardan bütün meyveleri toplayan ayıya korkudan hiç kimse bir şey söyleyemezmiş. Kahverengi ayı her sabah kalkınca ormandan çalı çırpı toplayıp ateş yakar ve karnını da bir güzel doyururmuş. Kahverengi ayı başına geleceklerden habersiz ormanda keyif çatmaya devam ediyormuş.
Bir gün uzak bir yerden ormana beş küçük sincap gelmiş. Bu sincapların hepsi birbirleriyle kardeşmiş. Geldikleri yerde yiyecek ve kalacak yer olmadığından bu ormana sığınmaya karar vermişler. Beş küçük sevimli sincap ormandaki ağaçlardan ceviz, palamut, kestane gibi yemişlerden toplayıp kendilerine yiyecek erzak hazırlamışlar. Gece olunca da hepsi teker teker uykuya dalmışlar.
Sabah kahverengi ayı uyanmış. Elini yüzünü yıkadıktan sonra ormanın derinliklerine doğru gezintiye çıkmış. Ağaç dallarını ve odunları toplayıp bir köşeye bırakmış. Kendine ceviz, kestane gibi yemişlerden toplayacakken bir de bakmış ki ağaçlarda hiçbir şey kalmamış. Ayı şaşırmış ve sinirlenmiş. Bunun kimin yaptığını bulmak için herkesin evini tek tek gezmiş. Kimsenin evinde bir tane bile ceviz ya da kestane bulamamış. Sonunda ayı pes ederek odunlarını alıp evinin yolunu tutmuş.
Aradan aylar geçmiş. Kahverengi ayı yine rahatlık içinde bir yanında yiyecekleri diğer yanında sıcacık yatağıyla zamanını geçiriyormuş. Sabah yine erkenden ormana giden ayı bu sefer de bir tane bile odun bulamamış. Artık ormanda nelerin olduğunu öğrenmeye karar vermiş. Bunun için aslanın kapısını çalmış ve demiş ki:
- “Aslan kardeş! Bu ormanda neler oluyor? Geçenlerde yemiş bulamadım. Bugün de odun yoktu. Sen kesin bilirsin. Çabuk anlat bana “ demiş.
Aslan önce düşünmüş ve ayıyı daha da fazla kızdırmamak için akıllıca bir cevap vermiş.
- “ Sen hiç merak etme. Ben araştırıp bulacağım. Sonra da sana haber veririm” demiş.
Kahverengi ayı aslanın yanından ayrılmış ve evine doğru yola çıkmış. Aslan ormanda olup biteni öğrenmek için sabah erkenden kalkmış. Ormanda sesler ve hışırtılar duymuş. Ağaçların üzerinde beş tane küçük sincap görmüş. Sincaplar bir ağaca bir bu ağaca tırmanıp duruyorlarmış. En sonunda aslan sincapları yakalamış. Küçük sincaplardan biri aslana dönerek:
- “Bizim geldiğimiz yerde yuvamız yok. Hiç yiyeceğimiz de yok. İzinsiz geldiğimiz için lütfen bize kızmayın” demiş.
Aslan da sincapların durumunu anlayarak onları bırakmış. Sonra da ayıya ormanda olan biten her şeyi anlatmış. Sincapların kalacak yerleri ve yiyecekleri olmadığı için ormana geldiklerini söylemiş. Ayı önce hemen sinirlenmiş. Aslana onu sincapların yanına götürmesini söylemiş. Sincaplar ayıdan çok korktukları için o ormana girer girmez hemen saklanmışlar. Aslan sincapları çağırınca sincaplar ayının yanına gelmiş. Ayı sincaplara şöyle bir baktıktan sonra ormanda kalmalarına izin vermiş. O günden sonra tüm orman ahalisi mutlu mesut yaşamışlar.
Diğer masallarımız için masallar kategorimizi ziyaret ediniz…